Wandkleden
Wandkleden van de Schepping
Wie onze kerkzaal binnenstapt, ziet meteen de indrukwekkende wandkleden die de muren sieren. Ze vertellen niet zomaar een verhaal; ze brengen het scheppingsverhaal uit Genesis 1 tot leven en vormen een tastbare herinnering aan wat onze gemeenschap samen wist te creëren.
Het idee voor de wandkleden ontstond eind jaren tachtig, in de geest van het Conciliair proces – een internationale beweging, uitgaande van de Wereldraad van Kerken, waarin geloofsgemeenschappen wereldwijd werden opgeroepen om actief te werken aan gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping. In onze gemeente werd dit thema omarmd en zo ontstond het idee om de ‘saaie muren’ te bekleden met kunstwerken die de zeven dagen van de schepping verbeelden.
Elk wandkleed representeert een scheppingsdag: van de scheiding tussen licht en duisternis tot aan de rustdag. Links in de kerkzaal zie je onder andere de woeste aarde en het licht, het hemelgewelf, de zeeën en planten, en de zon en maan. Rechts volgen de vissen, vogels, dieren en uiteindelijk de mens. Het zevende kleed markeert de rustdag – een ruimte voor stilte, bezinning, en het Woord van God.
Aanjager van dit bijzondere project was een viertal vrouwen uit onze gemeente, waaronder een textielvakdocente. Zij gaf de creatieve ideeën vorm, deed de inkopen en coördineerde het ambachtelijke proces. Stoffen werden verzameld, figuren uitgeknipt, geborduurd en genaaid. Iedereen die mee wilde helpen, droeg bij. En toen de wandkleden eenmaal af waren, kwamen anderen in actie om ze stevig en trots aan de muren te bevestigen.
Vandaag de dag zijn de wandkleden méér dan decoratie. Ze zijn een stil pleidooi voor zorg en aandacht – voor elkaar, voor de aarde, en voor het heilige in het alledaagse. Ze herinneren ons eraan dat schepping niet alleen iets van het begin is, maar een opdracht die voortduurt.
Wie onze kerkzaal binnenstapt, ziet meteen de indrukwekkende wandkleden die de muren sieren. Ze vertellen niet zomaar een verhaal; ze brengen het scheppingsverhaal uit Genesis 1 tot leven en vormen een tastbare herinnering aan wat onze gemeenschap samen wist te creëren.
Het idee voor de wandkleden ontstond eind jaren tachtig, in de geest van het Conciliair proces – een internationale beweging, uitgaande van de Wereldraad van Kerken, waarin geloofsgemeenschappen wereldwijd werden opgeroepen om actief te werken aan gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping. In onze gemeente werd dit thema omarmd en zo ontstond het idee om de ‘saaie muren’ te bekleden met kunstwerken die de zeven dagen van de schepping verbeelden.
Elk wandkleed representeert een scheppingsdag: van de scheiding tussen licht en duisternis tot aan de rustdag. Links in de kerkzaal zie je onder andere de woeste aarde en het licht, het hemelgewelf, de zeeën en planten, en de zon en maan. Rechts volgen de vissen, vogels, dieren en uiteindelijk de mens. Het zevende kleed markeert de rustdag – een ruimte voor stilte, bezinning, en het Woord van God.
Aanjager van dit bijzondere project was een viertal vrouwen uit onze gemeente, waaronder een textielvakdocente. Zij gaf de creatieve ideeën vorm, deed de inkopen en coördineerde het ambachtelijke proces. Stoffen werden verzameld, figuren uitgeknipt, geborduurd en genaaid. Iedereen die mee wilde helpen, droeg bij. En toen de wandkleden eenmaal af waren, kwamen anderen in actie om ze stevig en trots aan de muren te bevestigen.
Vandaag de dag zijn de wandkleden méér dan decoratie. Ze zijn een stil pleidooi voor zorg en aandacht – voor elkaar, voor de aarde, en voor het heilige in het alledaagse. Ze herinneren ons eraan dat schepping niet alleen iets van het begin is, maar een opdracht die voortduurt.
terug